روزه های امسال من

ماه رمضان امسال من با همه سالها فرق داشت

امسال چون بچه ی زیر یک سال دارم  اکثر اطرافیان میگفتن نباید روزه بگیری، راستش تا یکی دو هفته قبل از ماه رمضان خودم هم فک میکردم نباید بگیرم، ولی وقتی رفتیم دکتر پسرم گفت میتونی روزه بگیری، باید امتحان کنی اگه اذیت شدی نگیر، ولی از جانب پسرت مشکلی نیست چون باید غذا بخوره بچه ی 11 ماهه. من با توجه به شناختی که از خودم داشتم تقریبا اطمینان داشتم نمیتونم، چون هر دو سه ساعت یکبار من چیزی میخوردم وگرنه حالم ناجور میشد، ولی از خدام بود که بتونم روزه بگیرم، زنگ زدم دفتر مرجع تقلیدم و ایشون هم گفتن باید امتحان کنی اگه خودت و بچه اذیت نشدید واجبه که بگیری.

ماه رمضان شروع شد، روز اول، سخت بود ولی تونستم، روز دوم، روز سوم... 

بعضی از اطرافیان میگفتن نباید بگیری،میگفتم واجبه، واجب، تا الان تونستم،پس باید بگیرم. 

احساس میکنم امسال روزه هام با سالهای قبل فرق داره، با اینکه خیلی نمیتونم فعالیت کنم، نمیتونم قرآن بخونم، دوست داشتم امسال افطاری بدم ولی نمیتونم چون روزه گرفتن واجبه و افطاری دادن مستحب، ولی روزه هام اخلاص بیشتری داره، چون امسال خیلیا گفتن نگیر و من فقط فقط واسه خود خدا میگیرم، واسه رضای خدا و نه واسه رضای هیچ کس دیگه

خدای من باورم نمیشد بتونم نیمی از این ماه پر برکت رو روزه بگیرم، ایمان دارم که تو توانشو بهم دادی، منی که شبها از گرسنگی بلند میشدم و شیر و خرما میخوردم حالا 17 ساعت برای رضای تو چیزی نمیخورم... خدایا شکرت، کمکم کن نیمه ی دیگر این ماه را هم بتوانم